Een logje zonder foto. Moet ook een keertje kunnen. Als je foto’s wilt zien kun je altijd kijken op de website van Eetcafé 1837. Want daar gaat het hier over. Een behoorlijk aantal malen aten wij de afgelopen jaren (met twee of meer personen) bij Eetcafé 1837. Mooie wisselende kaart en eten van prima kwaliteit.
Toch besloten we na de laatste keer dat we even klaar waren met dit restaurant. Voorlopig niet meer naar Kim, was de conclusie van het gezelschap. En daar moet toch een reden voor zijn? Het gastenboek op de website laat zien dat iedereen blij en tevreden is na een bezoek aan Eetcafé 1837. En toch zijn er een aantal puntjes die ons hebben doen besluiten om het maar eens voor gezien te houden.
Niet alle zaken waar we ons aan storen zijn wellicht oplosbaar. Zoals de akoustiek bijvoorbeeld. Als het vol is in de zaak (en het is niet zo groot dus dat is het snel) dan kun je elkaar met goed fatsoen niet meer verstaan. Een normaal gesprek is vrijwel niet meer mogelijk. Horen en zien vergaat je.
Zoals al gezegd: het eten is goed. Waarom dan niet die paar kleine puntjes aanscherpen? Bij het stokbrood vooraf krijgen wij kruidenboter, knoflooksaus en tapenade. Heerlijk maar geen van drie zelfgemaakt. Zo uit een flesje of potje. Je kunt dit soort zaken vrij simpel zelf maken dus wat is het excuus? Het is raar maar je gaat daarna toch wat kritischer kijken naar wat er verder op tafel komt.
Kunnen we allemaal nog overheen stappen. Dat deden we de afgelopen jaren ook. Het punt waar we ons echter het meest aan irriteren en directe aanleiding tot het besluit maar eens een poosje weg te blijven is de snelheid van serveren.
Je zit nog niet of de bestelling is opgenomen en daarna gaat alles in een razend tempo. Of je nou op een winterse dag gezellig binnen zit of op een mooie zomerse dag op het terras, het maakt niet uit. Je krijgt niet de gelegenheid om rustig bij te praten met je gezelschap en er een lange avond van te maken.
Voor je het weet sta je weer buiten. Nu kun je natuurlijk domweg blijven zitten als je uitgegeten bent en drankjes blijven bestellen maar lang tafelen is wel zo leuk. En dat is er niet bij. De volgende gasten wachten en meerdere keren per avond de tafel ‘verkopen’ is blijkbaar toch wel heel belangrijk. Vorig jaar vroegen we een keer of we wat mochten wachten met bestellen om nog even te kunnen praten en ons drankje te kunnen drinken. “Ach”, zei de serveerster “eer dat het nu weer eens klaar is zijn we een poosje verder.” We bestelden en binnen 5 minuten kwamen de borden er al aan. Misschien is dat bij een grote groep anders dan bij twee of vier personen?
Deze zomer zoeken we wel een ander terras. Eentje waar we heel lang kunnen toeven.
Culinette – De lekkerste recepten.
Ik kook graag met wijn en doe het soms zelfs in het eten!
ik herken dat.
ook de zalm op een bedje van verse dit of dat kan ik zelf ook maken.
Ja, dat is zo’n onvriendelijkheid. De eetfabriek en of u maar door wilt kauwen…ik weet voor van de zomer nog wel een aardig terras :-)))
Ik herken dit niet. de snelheid is normaal als je weet wat voor een bezetting er is die avond. Ook kan ik u vertellen dat de tapenade, aioli en kruidenboter helemaal zelf worden gemaakt. Misschien moet u toch eens gaan twijfelen aan u smaakpapillen.
@Marijke.
Ik herken dit wel en heb het meerdere malen mogen meemaken. En ik niet alleen.
Met mijn smaakpapillen is niets mis en met die van mijn tafelgenoten ook niet.
Kritiek kunnen accepteren is een kunst die niet iedereen beheerst. Jammer is dat. En wie kaatst kan de bal verwachten dus hier komt hij:
Als je zo kookt dat mensen denken dat het uit een potje of flesje komt dan moet je eens aan je kookkunst gaan twijfelen.
Hallo,
Ik zit dit met grote verbazing te lezen. Ik begrijp best dat je soms wel een graag lang wilt tafelen maar je kunt dit toch gewoon even aangeven aan de bediening? Deze houden er heus rekening mee en als iedereen zegt wat die verwacht of graag verlangt kan iemand hier ook rekening mee houden.
Kritiek mag je heus hebben op iemand maar dit is meer afkraken, want met mijn smaakpupillen is niks mis en ik vind (vooral de aioli) de lekkerste die er is. Smaken verschillen nu eenmaal. Anders kan je misschien voortaan beter thuis blijven zodat het precies op je eigen tempo gaat en je kunt maken wat je zelf echt lekker vind?
Och och och, ik dacht dat wij hier in Australie wat hadden te klagen, maar ik zie het is bij jullie niet anders. Ik ben het er mee eens dat smaken verschillen, maar om elkaar nu zo af te kraken is niet nodig. Kom hier wonen dan erger je je pas echt. Als je hier uit eten gaat krijg je de hoofdmaaltijd als je nog aan je voorgerecht zit, niet overal hoor maar wel in een restaurant hier vlakbij, ik heb er iets van gezegd en inderdaad het hielp, maar gezellig ho maar, ze lopen wel tien keer langs om te kijken of je klaar bent. Ze vroeg zelfs een keer bent u klaar terwijl er toch nog echt stukjes brood met dipjes op het bord lagen. Ja het gaat tegenwoordig niet meer om gezelliheid maar om geld verdienen. Nu kennen de Aussie ook geen gezelliheid, want sommige zitten met hun jas aan te eten. Het is bij hun eten en weg. Bij de meeste tenten moet je ook van te voren afrekenen, zodat je meteen weg kunt na het eten. Dus ik geniet van deze site en maak lekkere dingen waar ik dan gezellig van geniet met mijn man.
Groetjes Lidia
Klopt als een bus!
Daarbij vind ik het echt zeer verbazingwekkend dat ze adverteren met “gebakken sliptongetjes”….( heb daar heel andere associaties bij :o)))
gr, Sabrina