In veel recepten voor aïoli zie je citroensap, mosterd of azijn in de ingrediëntenlijst. Dat maakt het een recept voor knoflookmayonaise en dat is wezenlijk anders dan aïoli.
Echte aïoli is heel sterk van smaak. Een klein beetje op een stukje brood is voldoende om een knoflookbommetje in je mond te laten ontploffen. Altijd als wij aïoli aan onze gasten serveren vragen ze het recept dus eindelijk zal ik het maar eens met de wereld delen. Met dit recept maak je een hoeveelheid zoals je op de foto ziet. Formaat koffiekopje ongeveer. En het was voller toen het net klaar was. Pas de volgende dag heb ik de foto gemaakt. We hadden toen nog de helft over.
Het is heel sterk en derhalve uitsluitend geschikt voor echte knoflookliefhebbers.
Je hebt een vijzel nodig. Zonder vijzel geen echte aïoli. Drie tenen knoflook pellen en fijnsnijden. Samen met een mespuntje grof zout in de vijzel doen en wrijven tot je een zo smeuïg en glad mogelijke prut hebt.
Vervolgens doe je er een eidooier bij en dan gewoon lekker doorgaan met fijnwrijven tot het een egale massa is. Vervolgens heb je 125 ml mooie olijfolie klaarstaan en dat gaat er heel langzaam, scheutje voor scheutje bij.
Begin met hele kleine scheutjes en steeds maar weer die massa rondwrijven tot de olie is opgenomen. Als de prut dikker begint te worden kan de resterende olie er in wat grotere scheutjes bij.
Je kunt het ongeveer 2 dagen bewaren in de koelkast. Wel heel goed afdekken!
Wat dacht je van deze variant die beslist niet verkeerd is:
zes eetlepels yofresh, zes tenen knoflook geperst en daaroverheen bieslook strooien. Niet te karig. Dit geheel mengen. Resultaat een aioli die ook goed in de mond blijft hangen.
ZES tenen. Dat wil wel ja. Maar ook zeker heel lekker.
Yofresh? Is dan geen echte aioli hoor. Maar als je aan de lijn doet is het een mogelijke variant.
In “echte” aioli zit geen eigeel
In de Catelaanse versie niet. In de Franse keuken wel. https://nl.wikipedia.org/wiki/Aioli