Lollig boek. Ik zie exemplaren waar op de cover staat: “Voor alle fans van Schateiland, Robinson Crusoe en Pirates of the Caribbean.”
Dat lijkt in het begin een ietwat overdreven. Het is een leuk boek en het leest lekker weg maar hier en daar komen dingen niet helemaal uit de verf.
Toch blijft het boeien en als je halverwege bent dan ben je blij dat je hebt doorgezet want dan wordt het inderdaad vergelijkbaar met Pirates of the Caribbean en moet je weten hoe het afloopt.
Ik had verwacht en gehoopt veel culinaire experimenten aan te treffen. Met de nodige recepten. Maar dat is niet echt het geval. En wat er beschreven wordt maakt nieuwsgierig zonder dat je antwoord krijgt. Zoals deze zin:
“Het met graanklanders besmette deeg rees tijdens het bakken minder dan ik had gehoopt, maar het brood was stevig genoeg, de smaak verlevendigd door anijszaden en walnoten, en zou zijn doel wel dienen.”
Recept! Denk ik dan. Maar dat krijg je niet.
Het taalgebruik is hier en daar wat bijzonder. Lijkt soms een beetje ouderwets aan te doen.
Wellicht komt dat omdat de schrijver Eli Brown veel poëzie schrijft. Zijn culinaire stukken zijn te vinden op Tutti Foodie.
Ondanks het langzaam op gang komen is dit boek meer dan de moeite waard. Mooie zinnen die je soms meerdere keren leest en uiteindelijk een heel goed verhaal dat je uit moet lezen of je wilt of niet.
Met informatie op:
[bol_product_links block_id=”bol_52493cb9d8329_selected-products” products=”9200000011326143″ name=”buskruit” sub_id=”” background_color=”FFFFFF” text_color=”4F0E04″ link_color=”4F0E04″ border_color=”FFFFFF” width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″]