Dit is een dessert en geen toetje. En van dit dessert heb ik geen recept. Wij aten dit in een restaurant in Parijs en het was heel bijzonder en geweldig lekker. Rode grapefruit in basilicumsaus met een bolletje yoghurtijs.
Duidelijk pas gemaakt vlak voor het opdienen want de geur van de basilicum oversteeg alles. Zelfs als het aan andere tafeltjes werd geserveerd dan rook je het in bijna het hele restaurant. De grapefruit en het yoghurtijs spreken voor zich. Daar gaan we het niet over hebben.
Het gaat om de basilicumsaus. Je zou zeggen dat het een hand verse basilicum is met wat water en dan even in de blender. En dan mag het geen pap worden maar het moet een dunne saus blijven. Voldoende vocht erbij.
Er zat geen alcohol in maar smaakte wel ietsje zoet. Geen zoete witte wijn als basis maar wel een schepje suiker? En een flinterdun vermoeden van een blaadje munt. Vooral heel zuinig mee zijn. Deze basilicumsaus is een kwestie van smaak en goed proeven tijdens het maken.
Maar dan heb je ook wat. Met recht een dessert en geen toetje.
Dit lijkt mij goddelijk! Een toetje is een vlaflip of iets dergelijk. Dit is een Dessert met een hoofdletter š
Extreme kombinatie! De smaken zijn volgens mij bijzonder goed bij
elkaar gebracht. Qua opmaak zou ik meer ijs gebruiken op een plat
bord, met de grapefruit gedrappeerd en “overdruppeld” met de
basilicumsaus… Idd: een vleugje munt en witte poedersuiker.
TOP!!!
RUIG.
Pfffft… poedersuiker is altijd WIT. (krijg je als je zo enthousiast bent… )
WAAAAAH Basilicum en munt hebben we nog in overvloed in de tuin. Snel een grpefruit halen, voor de herfst echt inzet!