Wilde eend: lean en mean lekker
Een echte vleeseter ben ik niet, maar wild wil er bij mij goed in. Niet in het minst, omdat die beesten naar hartenlust hebben kunnen rondvliegen en –rennen. Maar zeker ook om de duidelijke smaak. Wilde eend bijvoorbeeld. Daar is het nu de tijd voor. Heel donker en mager vlees waar bijna geen vet aan zit. Een filetje voorzie je licht van zout en peper en bak je aan elke kant 2 minuten in boter of olie. Vanwege de tijd van het jaar moet je er vooral wat paddenstoelen bij doen. Niet van die elke-dag-van-de-weekchampignons, maar cantharellen, eekhoorntjesbrood of morieljes. Bak die samen met een in ringen gesneden sjalotje in een beetje boter (dat is echt lekkerder dan in olie). Het combineert hemels bij de eend.
Wat voor groenten geef je daarbij? Gebakken witlof. Dat is namelijk snel klaar, lekker en gezond. Snij per persoon 2 stronkjes witlof klein. En een sjalotje. Beetje boter/olie in de pan, sjalotje erin, wat glazig laten worden en vervolgens de fijngesneden witlof erbij. Even bakken, vervolgens blussen met een scheutje rode wijn en dan in een minuut of vijf gaar laten worden. Gaat echt heel snel.
De groenteboer verkocht Sweet Sapphire druiven. Een langwerpige pitloze, bijzonder knapperige friszoete druif. Heerlijk om zo uit de hand te eten, maar ik bakte ook een handjevol in stukjes gesneden druiven mee door de witlof.
Het hoeft niet, maar je kunt je bordje afmaken met frietjes of aardappelpuree. Het is niet meer te fotograferen, maar het is een godenmaaltje.
Gewoon eens proberen.
Gastblog van Yvonne Philippa