Een blog volschrijven is nog best weleens lastig. Ik bedoel niet het aantal blogs. Dat laat bij mij te wensen over als je het vergelijkt met andere foodbloggers die echt heel regelmatig iets plaatsen. Zo gestructureerd en georganiseerd ben ik niet. De ene week is er niks en de andere week weet ik weer niet van ophouden. Zoiets ongeveer.
Nee, ik bedoel de lengte van de blog. De tekst dus. Als het minder dan 300 woorden is dan komt daar achter de schermen commentaar op. Dat schijnt Google niet handig te vinden. En Google is de baas. Dus soms klets ik maar een eind weg in de hoop dat ik de 300 woorden weet te halen. Aangezien dit een simpele salade is zal het wel weer niet lukken.
Kleurig en smakelijk. Dat zijn wel de kenmerken van deze salade. Vooral die vrolijke kleur op tafel is onweerstaanbaar. Wat er helemaal onderop ligt zie je bijna niet maar dat ga ik nu verklappen.
We beginnen met een struik witlof in hele fijne reepjes te snijden. Dat leggen we op een bord. Daaroverheen plakjes komkommer, reepjes zoete paprika, een sinaasappel in plakjes (het wit weggesneden) en een lenteuitje in kleine stukjes. We maken de salade af door er wat peper en zout overheen te malen en druppelen hier en daar wat zoete sushi-azijn en wat olijfolie erover.
Heerlijke salade maar toch die 300 woorden weer niet gehaald.